نخ بخیه جراحی

مشخصات، بررسی و خرید انواع نخ جراحی یا نخ بخیه با بهترین قیمت

نخ بخیه و عمل جراحی اصلی ترین روش بستن زخم ها هستند. حتی روش های جدیدتر برای بستن زخم ها، مانند استفاده از گیره یا پنس نیز هرگز به این رابطه خاتمه نمی دهند.

در حالی که گیره ها و پنس ها برای بستن بسیاری از انواع زخم های خارجی قابل استفاده هستند، زخم های عمیقتر تقریباً همیشه به بخیه احتیاج دارند.

طبقه بندی نخ های جراحی

بخیه ها را می توان به طور گسترده به دو گروه طبقه بندی کرد:

نخ جراحی قابل جذب
نخ جراحی غیر قابل جذب

نخ بخیه قابل جذب همانطور که از نام آن پیداست در نهایت در بدن جذب می شوند و پس از مدتی اثری از آنها باقی نمی ماند.

انواع و اندازه های زیادی از این بخیه ها وجود دارد و هر نوع از آنها، برای جراحی خاص یا بخشی از بدن، مناسب تر است. نقاط قوت این بخیه ها نیز متفاوت است.

مواد تشکیل دهنده نخ های بخیه

بخیه های قابل جذب از هر دو نوع طبیعی و مصنوعی وجود دارند. سپس هر نوع را بسته به اینکه یک رشته ای یا چند رشته ای است دسته بندی می کنند.

بخیه های قابل جذب تک رشته به عنوان مونوفیلامنت شناخته می شوند در حالی که نخ های بخیه چند رشته ای، بخیه های قابل جذب مولتی فیلامنت نامیده می شود.

نمونه هایی از بخیه قابل جذب

1 – نخ جراحی (PDO (polydioxanone

این یک بخیه قابل جذب مصنوعی تک رشته ای از جنس پلی استر است. آنها بصورت بی رنگ یا رنگی، در رنگ های مجاز FDA وجود دارند.

این نوع نخ بخیه، تقریبا برای بافت های داخلی نرم مناسب است. به ویژه برای جراحی های قلبی عروقی در کودکان و در بافت های در حال رشد، بسیار مناسب است.

این نوع نخ جراحی برای جایی مناسب است که بیشتر از 6 هفته از بیمار نگهداری می شود.

2 – نخ جراحی PGA (پلی گلیکولید اسید)

این یک بخیه قابل جذب چند رشته ای و به شکل بافته شده است که از اسید پلی گلیکولیک ساخته شده است.

آن را با N-laurin و L-lysine روکش می کنیم تا یکدست و صاف شود. مدت زمان جذب آن حدود 90 روز است و به صورت بی رنگ یا به رنگ بنفش ساده ساخته می شود.

این نوع نخ بخیه بسیار محکم بوده و در طی زمان بحرانی بهبود زخم های وخیم، همچنان کارآمد خواهد بود. این نوع نخ، گره های محکمی را ایجاد می کند که به راحتی باز نمی شوند.

برای بستن زخم های زیر جلدی و انواع مختلف جراحی های داخلی، مناسب است.

3 – نخ بخیه PGCL (پلی گلیکولید-کاپرولاکتون)

PGCL یک بخیه قابل جذب تک رشته مصنوعی است که به صورت رنگی یا ساده تهیه می شود. اصلی ترین کاربرد آن در بافت های نرم، ترمیم و مسدود کردن خونریزی است.

این نخ برای جراحی های قلبی عروقی یا عصبی عروقی مناسب نیست. میزان کشش آن به تدریج کاهش می یابد و پس از طی حدود 4 هفته به پایان می رسد. میزان ایجاد التهاب در این نوع بخیه، کم است.

افرادی که مسن هستند، یا سوء تغذیه دارند، یا افرادی که ممکن است بهبود زخم شان کند باشد، نباید از PGCL استفاده کنند.

4 – نخ بخیه قابل جذب Catgut

این بخیه های قابل جذب، طبیعی هستند و از بافت های کلاژن تمیز شده روده گاو تهیه شده اند. این نخ برای بازسازی سریع بافت ها مناسب است.

برخی از کشورها استفاده از catgut را در جراحی های انسانی متوقف کرده و فقط در جراحی های دامپزشکی استفاده می شوند.

5 – نخ بخیه PGCL 

اینها بخیه هایی هستند که توسط بدن تخریب نمی شوند. اگرچه در نهایت می توانند در بدن تجزیه شوند، اما روند آن آنقدر کند است که بخیه در صورت جا ماندن می تواند برای همیشه باقی بماند.

در صورت استفاده خارجی، این بخیه ها باید در حدود 7-10 روز بعد از عمل برداشته شوند. مانند انواع بخیه قابل جذب، در اینجا انواع مصنوعی و طبیعی نیز وجود دارد.

آنها سپس به دو دسته تک رشته ای و چند رشته ای تقسیم می شوند. بخیه های چند رشته ای با توجه به نحوه اتصال رشته های آنها تقسیم می شوند. آنها می توانند:

• بافته
• بافته و تابیده شده
• بافته و روکش شده

هر یک از آنها برای جراحی های خاصی مناسب است.

نمونه هایی از بخیه غیر قابل جذب

بخیه های نایلونی تک رشته ای و چند رشته ای از پلیمرهای آلیفاتیک زنجیره ای بلند نایلون 6 ساخته شده اند.

آنها در طیف گسترده ای از عمل های جراحی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنها می توان در جراحی های چشم، قلب و عروق و حتی در جراحی مغز و اعصاب استفاده کرد.

آنها بیشتر به صورت رنگی و به رنگ سبز یا آبی یا حتی سیاه دیده می شوند. این رنگ ها باعث بهتر دیده شدن آنها در حین عمل جراحی می شود.

بخیه های نایلونی از ویژگی های کششی بالایی برخوردار بوده و برای مدت زیادی، محل مورد نظر را محکم در کنار هم نگه می دارند.

آنها حتی بعد از دفرمه شدن، به راحتی به شکل اولیه خود بر می گردند. این امر به ویژه در مورد بخیه های نایلونی تک رشته صادق است. در استفاده از بخیه های نایلونی حداقل واکنش بافتی وجود دارد و بنابراین میزان التهاب و عفونت آنها نیز کم است.

6 – نخ جراحی سیلک

بخیه های ابریشمی غیر قابل جذب هستند و از مواد پروتئینی طبیعی پروتئین به نام فیبروئین ساخته می شوند. این نوع نخ جراحی به صورت چند رشته ای و درهم تنیده ساخته شده است که سپس با موم یا سیلیکون پوشانده می شود تا ظرفیت نگهداری آب را کاهش دهند و کار با آنها راحت تر شود.

این بخیه ها برای بسیاری از انواع جراحی ها مانند چشم، مغز و اعصاب، قلب و عروق و در بستن بسیاری از انواع زخم های traumatic یا جراحی باز مناسب است. علیرغم اینکه بخیه های ابریشمی قابل جذب نیست، اما به تدریج قدرت کشش خود را از دست می دهند و به همین دلیل ممکن است برای جایی که کشش دائمی لازم دارد خیلی ایده آل نباشند. واکنش اولیه بافتی برای آن، حداقل است و به زودی بخیه توسط بافت های همبند فیبر سخت محصور می شود.

7 – نخ جراحی پلی استر

بخیه های پلی استر، مصنوعی و غیر قابل جذب هستند. آنها از پلی اتیلن ترفتالات ساخته شده اند.

آنها ماندگار هستند و میزان کشش آنها تغییر نمی کند. آنها بدلیل این ویژگی که واکنش بافتی برای آنها حداقل است، برای جراحی زیبایی بینی ایده آل هستند.

بخیه های غیر قابل جذب پلی استر همچنین برای انجام عمل جراحی قلب مفید است. بصورت روکش دار یا به صورت ساده تولید می شوند.

8 – نخ بخیه پلی پروپیلن

این یک طبقه دیگر از بخیه های غیر قابل جذب مصنوعی است و خواص کششی خوبی دارد. این ماده از استریوایزومر بلوری ایزوتاکتیک پلی پروپیلن ساخته شده است.

این بخیه برای انجام جراحی های قلبی و عروقی ایده آل است. سایر مناطقی که از آنها استفاده می شود مانند جراحی های چشم پزشکی و مغز و اعصاب است.

بخیه ها در اندازه های مختلف با سوزن هایی با اندازه های مختلف و سرهای متنوع تهیه می شوند. نوع بخیه و سوزن مورد استفاده، متناسب با نوع عمل و محل آن، تعیین می شود.

برای مثال انواع نخ جراحی اتیکون عبارتند از :

• Ethibond^® Excel
• Ethilon^®
• Mersilene^® (Braided and Monofilament)
• Monocryl^® (Undyed or Dyed)
• Nurolon^®
• PDS^® II
• Perma-Hand^® SILK
• Prolene^®
• Pronova^®
• Surgical Gut (Fast Absorbing, Plain or Chromic)
• Surgical Stainless Steel
• Vicryl^® (Coated, Braided or Monofilament)
• Vicryl^® Plus (Coated)
• Vicryl Rapide^® (Coated)

باکیفیت ترین نخ جراحی کدام است؟

یکی از ضروری ترین و مهم ترین تجهیزات و کالای پزشکی که در اتاق عمل بکار می رود، نخ جراحی است. از نخ های جراحی برای بستن زخم های ناشی از عمل جراحی استفاده می شود.

ترمیم بافت های آسیب دیده و از بین رفته اتصال دو طرف پوست بدن بر اساس زخم و بستن موضعی پوست بدن از کاربرد های نخ های جراحی است.

در این مقاله بر آن شده ایم تا باکیفیت ترین نخ های جراحی را به شما معرفی کنیم؛ اما پیش از آن به بررسی موارد زیر می پردازیم:

• تقسیم بندی انواع نخ جراحی
• انواع نخ بخیه قابل جذب و غیر قابل جذب
• مزایا و معایب استفاده از نخ بخیه
• ملاک انتخاب باکیفیت ترین نخ جراحی

تقسیم بندی انواع نخ جراحی

نخ بخیه انواع مختلفی دارد. انواع بخیه به طور گسترده به دسته های زیر تقسیم می شوند:

• نخ بخیه قابل جذب در مقابل نخ بخیه غیر قابل جذب
• نخ بخیه بافته در مقابل نخ بخیه غیر بافته
• نخ بخیه طبیعی در مقابل نخ بخیه مصنوعی

نخ بخیه قابل جذب

بخیه های قابل جذب (به عنوان مثال Monocryl، Vicryl، PDS) با گذشت زمان توسط بدن توسط فرآیندی مانند هیدرولیز و تخریب آنزیمی تجزیه می شوند. مدت زمانی که این کار طول می کشد، به مواد مورد استفاده در بخیه و همچنین محل استفاده از بخیه و خصوصیات بیمار بستگی دارد.

میزان جذب بخیه در بیماران مبتلا به عفونت مداوم، تب یا کمبود پروتئین بیشتر از سایر افراد است.

بسته شدن تمیز پوست زخم جراحی بیشتر توسط یک بخیه قابل جذب صورت می گیرد. بخیه قابل جذب بدون کاشت دائمی بافت خارجی نزدیکی بافت ها به یکدیگر را به منظور کمک به روند بهبودی فراهم می کند.

نخ بخیه و جراحی مونوکریل که در اواسط دهه 90 توسعه یافته است، یک بخار مونوفیلی و قابل جذب است که بیشتر در عمل جراحی کاربرد دارد. میانگین عمر این نخ بخیه 7-14 روز است و در طول حدود 100 روز کاملا جذب می شود.

ویکریل یک جایگزین بسیار پرکاربرد است و به دلیل وجود یک ماده بافته (پلی استیل) از مونوکریل متفاوت است. بخیه های بافته مفید هستند زیرا احتمال کمتری در شستشوی گره جراحی وجود دارد؛ اما از نظر تئوریکی تمایل بالایی به عفونت دارند و ممکن است باعث واکنش بیشتر بافت محلی شوند.

نخ بخیه غیر قابل جذب

از بخیه های غیر قابل جذب (به عنوان مثال نایلون (اتیلون)، ابریشم، پرولن و غیره) برای تقریب بافت طولانی تر استفاده می شوند. نخ بخیه غیر قابل جذب مناسب اتصال پوست است.

پس از استفاده از این نوع نخ بخیه روی پوست باید توسط متخصصین کشیده شده و از پوست خارج شوند. موارد استفاده متداول برای یک بخیه غیر قابل جذب شامل ترمیم عروق / آناستوموز، ترمیم روده، ترمیم تاندون و بسته شدن پوست است.

نایلون (اتیلون) و Prolene هر دو ماده بخیه منفیلمنت غیر قابل جذب هستند که مقاومت بالایی در برابر کشش پوست دارند. واکنش پذیری بافتی پایینی دارند و بنابراین بسیار کاربرد دارند.

سایز نخ بخیه

استحکام کششی و خاصیت هندلینگ نخ بخیه و جراحی از ضخامت نخ بخیه متاثر می شود. از این رو مواد بخیه در اندازه های مختلفی تولید می شوند. اندازه (4-0، 3-0 و غیره) قطر رشته بخیه را توصیف می کند. توجه داشته باشید که هرچه پیش شماره عدد بزرگتر باشد، قطر نخ کوچکتر است.

معایب استفاده از نخ جراحی

• استفاده از نخ بخیه با دشواری هایی همراه است؛ برای مثال هنگام استفاده از نخ بخیه برای اتصال دو طرف پوست به یکدیگر به داروی بی حسی نیاز است. بی حسی در برخی افراد مانند کودکان و افراد مسن با دشواری هایی صورت می گیرد.
• برای استفاده از نخ بخیه باید از وسایل مخصوصی مانند سوزن گیر، پنس و قیچی استفاده شود. تمام این موارد باید به صورت استریلیزه باشند.
• اثرات زیبایی منفی ناشی از استفاده از نخ بخیه ممکن است تا پایان عمر با شما بماند؛ به خصوص اگر زخم های عمیقی روی تن شما وجود داشته باشد.
• پس از استفاده از نخ بخیه به دلیل وجود یک جسم خارجی در بدن احتمال عفونت وجود دارد.
• پس از انجام عمل جراحی و استفاده از نخ بخیه فرد بیمار باید برای استخراج بخیه از پوست خود به مراکز درمانی مراجعه کند.
• تمام موارد مذکور استفاده از نخ بخیه را سخت و دشوار و زمان بر می کند.

باکیفیت ترین نخ جراحی

ابتدا لازم به ذکر است که در خرید تجهیزات پزشکی باید نهایت دقت به عمل آید زیرا این لوازم مستقیما با سلامتی انسان در ارتباط است. انتخاب اشتباه ممکن است چندین بیمار را به خطر بیاندازد.

علاوه بر آن هنگام خرید نخ جراحی به منظور انتخاب بهترین نخ بخیه و باکیفیت ترین نخ جراحی باید به موارد زیر دقت کنید:

• قابلیت انعطاف پذیری زخم
• دارا بودن قابلیت استریلیزه کردن
• ایجاد کمترین میزان واکنش بافتی در بدن
• عدم آلرژی زا و سرطان زا بودن
• استحکام و قدرت کششی زیاد نخ بخیه
• عدم اجازه به باکتری ها برای رشد در مناطق زخم
• جنس پلیمری و زیست تخریب پذیری نسبی

عدم استفاده از نخ مناسب در جراحی چه عوارضی را به همراه دارد؟

اگر یک نخ بخیه مناسب استحکام کششی خود را تا زمانی که زخم بهبود پیدا کند، از دست بدهد، مشکلاتی را ایجاد می کند. نباید حاوی مواد سمی یا سرطان زا باشد؛ در غیر این صورت منجر به مشکلات بسیاری می شود.

اگر نخ بخیه محل تجمع میکروارگانیسم ها باشد، ممکن است بیمار دچار عفونت شدیدتر شود.

عوارض بیشتری هم در زمینه عدم استفاده نخ بخیه مناسب وجود دارند که در این بخش ذکر نشده است؛ اما باید به آن‌ها نیز توجه کنید.

همچنین جذب این نخ نیز عوارض زیر را دارد.

• خونریزی یا واکنش ثانویه پوست
• نشت کردن به خصوص در آناستوموز مری و کولون
• بیماری دیور تیکولار

زمان برداشتن انواع نخ بخیه

زمان برداشتن بخیه های شما بستگی به نوع مکانی دارد که مورد جراحی و بخیه قرار گرفته است. در موارد زیر به این زمان می پردازیم:

• پوست سر: 7 تا 10 روز
• صورت: 3 تا 5 روز
• قفسه سینه یا تنه: 10 تا 14 روز
• بازوها: 7 تا 10 روز

پرسش و پاسخ در مورد نخ بخیه

1. نخ جراحی چیست؟

   نخ جراحی یا نخ بخیه، ماده‌ای است که جراحان برای دوختن بخش‌های بریده یا زخم‌های باز بدن استفاده می‌کنند. این نخ‌ها می‌توانند از مواد مختلفی ساخته شوند و بسته به نوع جراحی و نیاز بیمار، انتخاب می‌شوند.

2. چند نوع نخ جراحی وجود دارد؟

   نخ‌های جراحی به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: قابل جذب (resorbable) و غیر قابل جذب (non-resorbable). نخ‌های قابل جذب به مرور زمان توسط بدن جذب می‌شوند و نیازی به برداشتن آن‌ها نیست. اما نخ‌های غیر قابل جذب باید در پایان بازیافت شوند.

3. نخ جراحی از چه موادی ساخته می‌شود؟

   نخ‌های جراحی می‌توانند از مواد طبیعی مانند کات‌گوت (Catgut) یا مواد سنتتیک مانند پلی‌گلیکولیک اسید (PGA)، پلی‌لاکتیک اسید (PLA) و نایلون ساخته شوند.

4. کی باید نخ بخیه جراحی برداشته شود؟

   زمان برداشتن نخ‌های جراحی به نوع نخ، محل بخیه و سرعت بهبود زخم بستگی دارد. معمولاً نخ‌های غیر قابل جذب بعد از چند روز تا چند هفته برداشته می‌شوند. بهتر است این کار توسط پزشک یا پرستار انجام شود.

5. آیا نخ جراحی برای همه نوع جراحی‌ها مناسب است؟

   نخ جراحی برای بسیاری از جراحی‌ها مناسب است، اما نه در همه موارد. بسته به محل و نوع جراحی، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که از نخ‌های دیگری استفاده کند. به‌طور کلی، نخ جراحی برای اتصال بافت‌های نرم مانند پوست، عضلات، و تاندون‌ها استفاده می‌شود.

6. آیا نخ‌های قابل جذب برای همه نوع جراحی‌ها مناسب هستند؟

   نخ‌های قابل جذب برای بسیاری از جراحی‌ها مناسب هستند، اما نه در همه موارد. بسته به محل و نوع جراحی، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که از نخ‌های غیر قابل جذب استفاده کند. برای مثال، در جراحی‌هایی که نیاز به دوام بیشتری دارند، ممکن است از نخ‌های غیر قابل جذب استفاده شود.

7. چه موقع نخ‌های قابل جذب کاملاً از بدن جذب می‌شوند؟

   زمان جذب نخ‌های قابل جذب بستگی به نوع ماده‌ای دارد که از آن‌ها ساخته شده‌اند. برخی از نخ‌های قابل جذب ممکن است در عرض چند هفته جذب شوند، در حالی که دیگران ممکن است چند ماه طول بکشند. پزشک شما می‌تواند اطلاعات دقیق‌تری در مورد زمان جذب نخ‌های استفاده شده در جراحی شما ارائه دهد.

8. آیا ممکن است نخ جراحی در بدن بماند و مشکل ایجاد کند؟

   در بیشتر موارد، نخ‌های جراحی به درستی جذب یا برداشته می‌شوند و مشکلی ایجاد نمی‌کنند. با این حال، در برخی موارد نادر، ممکن است نخ‌های جراحی در بدن بمانند و باعث التهاب یا عفونت شوند. اگر پس از جراحی مشکلی مشاهده کردید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

9. آیا استفاده از نخ جراحی در همه‌ی افراد بی‌خطر است؟

   در بیشتر موارد، استفاده از نخ جراحی بی‌خطر و بدون عارضه است. با این حال، برخی افراد ممکن است به موادی که در نخ‌های جراحی استفاده شده باشد حساسیت داشته باشند. اگر پس از جراحی خارش، قرمزی یا ورمی در محل بخیه مشاهده کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.

10. آیا استفاده از نخ جراحی باعث جای بخیه‌ها می‌شود؟

    جای بخیه‌ها در واقع ناشی از روش دوختن و فشاری است که بر روی پوست وارد می‌شود. نخ‌های جراحی خود به خود جای بخیه ایجاد نمی‌کنند. اما نوع نخ و روش دوختن می‌تواند تاثیری بر دیده شدن جای بخیه‌ها داشته باشد. در برخی موارد، از روش‌های جراحی بدون نخ و یا نخ‌های قابل جذب استفاده می‌شود تا جای بخیه‌ها کمتر دیده شود.