محلول ضدعفونی کننده پرسیدین آر-یو RU

 محلول ضدعفونی کننده پرسیدین آر-یو

محلول ضدعفونی کننده پرسیدین آر-یو، محلول آماده مصرف استریل کننده و ضدعفونی کننده سطح بالا، بر پایه ترکیب پایدار شده پراکسی استیک اسید و هیدروژن پراکساید است. محلول ضد عفونی کننده پرسیدین آر-یو برای استریل کردن و ضدعفونی کردن سطح بالای ابزار و تجهیزات حساس، نیمه حساس و غیر حساس پزشکی و دندانپزشکی طراحی و فرمولاسیون شده است. ابزار جراحی و انواع اسکوپهای مقاوم به پراکسید بدون نیاز به حرارت توسط این محصول ضدعفونی می شوند.

دستورالعمل مصرف

پرسیدین آر-یو محلول ضدعفونی کننده آماده مصرف و بدون نیاز به رقیق سازی است. ابزار آلات پزشکی اعم از پلاستیکی و فلزی را می توان بعد از شستشو و زدودن ذرات درشت بافتی، ضدعفونی و استریل کرد. ابزار آلوده را در ظرف محتوی پرسیدین آر-یو غوطه ور کرده و درب ظرف را بگذارید. ابزار مورد نظر بعد از گذشت 5 دقیقه ضدعفونی قوی و بعد از 30 دقیقه استریل خواهند شد. بهتر است وسایل ضدعفونی با آب استریل یا فیلتر شده شستشو داده شود. محلول باقیمانده را حداکثر برای 50 مرتبه ضدعفونی و یا 14 روز استفاده مجدد، می توان بکار برد. به منظور ضدعفونی آندسکوپ، محلول پرسیدین آر-یو را داخل ظرف یا دستگاه مخصوص ریخته و آندسکوپ را درون آن به مدت 5 دقیقه ضدعفونی کنید.

توجه: بهتر است در صورت وجود علائم آلودگی از قبیل تغییر رنگ کدورت و یا وجود ته نشین در اسرع وقت به تعویض محلول با محلول جدید اقدام شود.

نحوه اثر

ماده موثره اصلی محلول ضدعفونی کننده پرسیدین آر-یو، پراکسی استیک اسید می باشد.

پراکسی استیک اسید در دسته ضدعفونی کننده های سطح بالا (High Level) و استریل کننده های شیمیایی طبقه بندی می شود که فعالیتش با افزایش دما، افزایش می یابد. پراکسی استیک اسید پیوندهای سولفوریل (H-S) و سولفور (S-S) در پروتئین ها و آنزیم ها را می شکند. به این ترتیب ترکیبات اصلی در سلول ها و غشاء های سلولی به وسیله فعالیت اکسیداسیون تخریب می شوند. از طرف دیگر پراکسی استیک اسید با مولکول های حاوی پیوندهای دوگانه واکنش داده و فعالیت اسمزی لیپوپروتئین های غشاء سیتوپلاسمی را از طریق پاره کردن و تخریب دیواره سلولی از بین می برد، در نتیجه باعث ایجاد اختلال در فعالیت سلولی می شود.

رادیکالهای آزاد حاصل از پراکسی استیک اسید، خاصیت اسیورکشی دارند و قادرند در مقابل اسپورها به شکل ماده احیائ کننده عمل کنند.

میکروارگانیسم های بی هوازی به دلیل عدم وجود کاتالاز و سوپراکسید دسموتاز نسبت به پراکسی استیک اسید بسیار حساس اند و قادر به مقاومت نیستند.