5 روش استریلیزاسیون آزمایشگاهی
بروزرسانی
1403/03/31
زمان مطالعه
6 دقیقه
5 روش استریلیزاسیون آزمایشگاهی
روش استریلیزاسیون آزمایشگاهی برای کار با سلول های جدا شده از سلول های بنیادی به دلایل آشکار ضروری هستند. شما نمی خواهید آلودگی های محیطی در کشت آزمایشگاهی مطلوب شما رشد کنند و به همین دلیل، محیط های کشت آزمایشگاهی قبل از استفاده باید استریلیزه شوند. پس رایج ترین روش های استریلیزاسیون چیست و چگونه کار می کنند؟ نمیدانید؟ پس ما با همراه باشید.
اتوکلاو
حرارت مرطوب (اتوکلاو)
یکی از روش های استریلیزاسیون در بیشتر آزمایشگاه ها اتوکلاو(سترون سازی) است. اتوکلاو به معنای استفاده از بخار تحت فشار برای گرم کردن ماده جهت استریلیزه شدن است. این تکنیک استریلیزاسیون بسیار مؤثر است و تمامی میکروب ها، هاگ ها و ویروس ها را از بین می برد. اگرچه برای برخی از اشکالات خاص، درجه حرارت بالای مخصوص یا زمان انکوباسیون زیادی مورد نیاز است. اتوکلاو میکروب ها را به وسیلۀ آبکافت (هیدرولیز) و انعقاد پروتئین بافت سلولی از بین می برد. بخار تحت فشار دارای گرمای پنهان بالایی است؛ در دمای 100 درجه سانتیگراد این بخار 7 برابر گرم تر از آب در همین دما می باشد. این گرما به محض تماس با سطح خنک کنندۀ ماده، آزاد می شود تا استریلیزه را انجام دهد. در این دما، آب کار بزرگی برای پروتئین های هیدرولیز انجام میدهد، بنابراین آلودگی ها شانسی برای ورود ندارند.
حرارت-خشک
حرارت خشک (شعله پاشیدن، سوزاندن)
دیگر تکنیک استریلیزاسیون حرارت خشک است. حرارت خشک دارای یک تفاوت اساسی با اتوکلاو می باشد. حدس بزنید چیست ؟ در این روش آب وجود ندارد، بنابراین هیدرولیز(آبکافت) پروتئین اتفاق نمی افتد. در عوض، حرارت خشک تمایل دارد میکروب ها را به وسیلۀ اکسیداسیون اجزای سلولی از بین ببرد. این روش استریلیزاسیون به انرژی بیشتری نسبت به هیدرولیز نیاز دارد. بنابرین دمای بالاتری برای استریلیزاسیون کافی در روش حرارت خشک به کار می رود. به عنوان مثال، استریلیزاسیون به طور معمول در روش اتوکلاو به مدت 15 دقیقه در دمای 121 درجه سانتیگراد انجام می شود. در حالی که در روش حرارت خشک به طور معمول به دمای 160 درجه سانتیگراد برای استریلیزاسیون در مدت مشابه نیاز داریم.
فیلتراسیون
فیلتراسیون
دیگر تکنیک استریلیزاسیون فیلتراسیون است که یک راه عالی برای استریل کردن سریع بدون حرارت است. البته فیلترها، با عبور محلول از طریق یک فیلتر با یک روزنۀ ضخیم، کار می کنند که این روزنه برای عبور میکروب ها بسیار بسیار کوچک است. فیلترها می توانند قیف های شیشه ای ساخته شده از ذرات شیشۀ گداخته شده باشند. برای زدودن باکتری ها، معمولاً فیلترهایی با قطر 0.2um استفاده می شود.
حلال استریلیزاسیون
حلال ها
استفاده از حلال ها یکی دیگر از روش های استریلیزاسیون است. اتانول معمولاً به عنوان یک ضدعفونی کننده استفاده می شود، اگرچه از آنجا که ایزوپروپانول حلال بهتری برای چربی است، احتمالاً گزینۀ بهتری باشد. هر دو توسط پروتئین های مصنوعی از طریق فرایندی که به آب نیاز دارد، کار می کنند. بنابراین آنها باید تا 60 الی 90 درصد در آب رقیق باشند تا مؤثر واقع شوند. باز هم مهم است به خاطر داشته باشیم که اگرچه اتانول و IPA در کشتن میکروب ها خوب عمل می کنند . اما نکته اساسی اینجاست که آنها هیچ تأثیری بر هاگ ها یا تخم میکروب ها ندارند.
پرتودهی