موارد استفاده از دستگاه اکسیژن ساز چیست؟
موارد استفاده از دستگاه اکسیژن ساز مبحثی است که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم. با تجهیزات و لوازم پزشکی سدان مد همراه باشید.
دستگاه اکسیژن ساز نوعی وسیله پزشکی است که برای رساندن اکسیژن به افراد دارای اختلالات مرتبط با تنفس مورد استفاده قرار می گیرد. افرادی که غلظت اکسیژن در خون آنها پایین تر از حد معمول است، اغلب به یک اکسیژن ساز نیاز دارند تا میزان اکسیژن مورد نیاز آنها را فراهم کند. به طور کلی، شما نمی توانید دستگاه اکسیژن ساز را با صلاح دید خود خریداری کنید. پزشک باید بعد از انجام ارزیابی پزشکی کامل، آن را تجویز کند. همچنین به طور معمول پزشکان به بیماران خود نشان می دهند که چگونه می توانند در هنگام مسافرت و در خانه از این دستگاه استفاده کنند.
دستگاه اکسیژن ساز چیست ؟
دستگاه اکسیژن ساز یک دستگاه پزشکی است که از هوای محیط اکسیژن را جدا میکند تا به بیمارانی که به اکسیژن اضافی نیاز دارند کمک کند. این دستگاهها معمولاً برای افرادی که دچار مشکلات تنفسی هستند یا در شرایطی که میزان اکسیژن موجود در هوا کافی نیست، استفاده میشود.
نحوه کارکرد این دستگاهها به این صورت است که هوای محیط را میگیرند و از طریق فیلترهایی که دارند، نیتروژن را از آن جدا کرده و اکسیژن خالص تری را برای استفاده فراهم می کنند. این دستگاه ها می توانند به صورت پرتابل (قابل حمل) یا ثابت باشند و در محیطهای مختلفی مانند منازل، بیمارستانها و مراکز درمانی استفاده میشوند. اکسیژن تولید شده توسط این دستگاه ها از طریق ماسک یا کانول نازال به بیمار منتقل میشود.
اکسیژن سازها، هوای اطراف را فیلتر می کنند، آن را تا حد تراکم مورد نیاز فشرده می کنند و سپس اکسیژن خالص را به سیستم تحویل پالس – دوز یا سیستم جریان مداوم اکسیژن به بیمار، انتقال می دهند. این دستگاه مجهز به فیلترها و صفحات غربال مخصوص است که برای اطمینان از تحویل اکسیژن کاملاً خالص به بیمار، نیتروژن را از هوا جدا می کند. این وسیله مجهز به رابط های الکترونیکی اند تا بتوانید با استفاده از آنها میزان غلظت اکسیژن و دیگر شرایط را تنظیم کنید، سپس اکسیژن را از طریق مجاری بینی یا ماسک مخصوص استنشاق کنید. به طور کلی میزان خروجی غلظت اکسیژن با واحد LPM (لیتر در دقیقه) سنجیده می شود. پزشک معین خواهد کرد که میزان اکسیژن مورد نیاز شما، که ممکن است در حالت استراحت، هنگام خواب و هنگام ورزش متفاوت باشد، چه قدر می باشد.
کاربردها و دلایل استفاده از اکسیژن ساز چیست؟
دلایل زیادی برای استفاده از دستگاه اکسیژن ساز وجود دارد و پزشکان می توانند اکسیژن درمانی را در شرایط مختلف پزشکی به بیماران خود توصیه کنند. به طور معمول، ریه های شما اکسیژن هوا را جذب می کنند و آن را به جریان خون منتقل می کنند. اگر اخیراً برای ارزیابی میزان اکسیژن خون آزمایشی انجام داده اید و یا پالس اکسی متری انجام داده اید و به نظر می رسد میزان اکسیژن خون شما کم است، پزشک تان ممکن است به صورت کوتاه مدت یا طولانی مدت اکسیژن درمانی را به شما توصیه کند.
احتمالاً نمی دانید از یک اکسیژن ساز برای چه کاری استفاده می شود. درست است؟
شرایط حاد معمولاً نیاز به درمان کوتاه مدت با اکسیژن دارد. این شرایط به طور معمول برای مدت زمانی کوتاهی اجرا می شوند. آنها ممکن است بر خلاف بیماری های مزمن که به تدریج اتفاق می افتد، علائم بیماری را سریعا بروز دهند. با این حال، برخی از شرایط تنفسی یا مزمن نیاز به استفاده از مکمل اکسیژن به طور طولانی مدت دارند. موارد استفاده از دستگاه اکسیژن ساز در ذیل آمده است.
شرایط حاد که نیاز به اکسیژن ساز دارند.
چند نمونه از شرایط حاد که در آن به استفاده از یک اکسیژن ساز برای کوتاه مدت نیاز دارید:
آسم
این شرایطی است که مجاری تنفسی شما ملتهب شده و مخاط زیادی تولید می شود، که این امر تنفس را سخت تر می کند. در حالی که داروهایی وجود دارد که به کمک آنها می توان شرایط بیماری را که دچار حمله آسم شده، درمان و کنترل کرد، یک اکسیژن ساز می تواند سطح بالایی از اکسیژن را به جریان خون بیمار وارد کند و کمک کننده تر باشد.
ذات الریه
ذات الریه یک بیماری عفونی است که در آن یا در کیسه های هوایی یا در ریه و یا در هر دو التهاب ایجاد می شود و در بسیاری از موارد، با مایعاتی پر می شوند. در بسیاری از بیماران مبتلا به ذات الریه اکسیژن درمانی تجویز شده و پس از آن نتایج بالینی خوبی مشاهده شده است.
سندرم زجر تنفسی (RDS)
نوعی اختلال تنفسی است که بیشتر، نوزادان را تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه آنهایی که شش هفته یا بیشتر، قبل از زمان موعد خود متولد می شوند.
نوزادان مبتلا به RDS به اندازه کافی سورفاکتانت (مایع پوششی ریه) ترشح نمی کنند و این امر باعث می شود تا سخت نفس بکشند. درمان با اکسیژن با استفاده از اکسیژن سازها و پمپ اکسیژن به جریان خون و ریه های نوزادان کمک می کند تا عوارض بعدی کاهش یابد.
دیسپلازی برونکوپه ریوی (BPD)
نوزادان مبتلا به RDS خطر بیشتری برای ابتلا به BPD دارند. این یک بیماری ریوی شدید است که به پشتیبانی طولانی مدت تنفسی نیاز دارد.
در بعضی موارد ،بیماران بعد از عمل ممکن است برای مدت کوتاهی به اکسیژن احتیاج داشته باشند.
بیماری های مزمن که به اکسیژن درمانی طولانی مدت نیاز دارند
برخی از شرایط مزمن که به استفاده طولانی مدت از اکسیژن ساز نیاز دارند عبارتند از:
بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
حدود 16 میلیون نفر را مبتلا می کند، اما استفاده از اکسیژن ساز می تواند یک درمان مؤثر باشد. هنگامی که مبتلا به COPD هستید، آسیب مزمن ریه دارید که جذب اکسیژن کافی برای ریه ها را دشوار می کند. در نتیجه، شما می توانید در تنفس مشکل داشته باشید و درمان با اکسیژن از طریق یک کنسنتراتور می تواند کمک کننده باشد.
فیبروز کیستیک
این وضعیت خطرناک، ارثی می باشد و باعث ایجاد آسیب ریوی و آسیب به دستگاه گوارشی می شود. این بیماری نادر است و بر روی سلول های مسئول تولید مخاط گوارشی تأثیر می گذارد. مایعات بدن تغییر می یابند که در نهایت منجر به افزایش چسبندگی و ایجاد محلول ضخیم تری می شود که مجاری، لوله ها و راه های عبوری شیره ی گوارشی شخص بیمار را مسدود می کند.
آپنه خواب
آپنه خواب نوعی اختلال خواب است که می تواند جدی باشد و باعث شود تنفس فرد به طور پراکنده در طول خواب متوقف شود. معمولاً، به عنوان درمان این بیماری، ایجاد فشار مستمر مثبت در مسیر تنفسی (CPAP)، کاهش وزن و ورزش توصیه می شود، اگرچه برخی از افراد مبتلا به آپنه خواب ممکن است نیاز به درمان با اکسیژن داشته باشند.