زخم بستر
بروزرسانی
1403/03/31
زمان مطالعه
6 دقیقه
زخم بستر و درمان آن
زخم بستر به عنوان یکی از شایع ترین زخم ها در افرادی که برای مدت زمان نامعلومی در تخت یا حتی ویلچر بی حرکت می مانند، شناخته می شود. زخم بستر هنگامی رخ می دهد که گردش خون در یک بافت وجود نداشته باشد. به بیان دیگر، در صورت عدم وجود گردش خون مناسب، بافت ها و سلول های بدن نمی‌تواند تغذیه کنند، و در نهایت از بین می روند. بستری شدن های طولانی مدت باعث می گردد که فشار وارده بر یک ناحیه باعث بروز اختلال در عملیات خون رسان گردد و در نتیجه پوست و لایه های آن از بین رود. اولین نشانه بروز زخم درد و قرمزی آن ناحیه است . لازم به ذکر است که در صورت عدم درمان به موقع، زخم بستر ممکن است به لایه های زیرین پوست نفوذ کند و حتی عضلات و استخوان ها را درگیر کند.عوامل در موثر بروز زخم بستر
از عوامل بروز زخم می توان به :- رطوبت
- خشکی پوست
- پیری
- بی تحرکی
- تغذیه نامناسب
- اصطکاک
- کشش
- دیابت
- فشار خون بالا
- کم خونی
- سوختگی
- خراشیدگی
- برخورد اشیای سفت با بدن
- چروک بودن ملحفه ها
- عدم رعایت بهداشت فردی
- عدم تعویض لباس به صورت مرتب می توان نام برد.
مراحل بروز زخم بستر
هنگامی که این زخم ها در مراحل اولیه تشخیص داده شود و در اسرع وقت رسیدگی به آن به صورت مرتب آغاز شود، به راحتی می تواند درمان گردد. مراحل بروز زخم بستر شامل 4 سطح است، که این سطوح شامل: سطح 1: قرمز و دردناک شدن سطح پوست در این سطح قابل مشاهده است. محل ایجاد زخم سفت خواهد بود و دمایی بالاتر از سایر سطوح پوست بدن دارد و عمدتا درمان آن چند روز زمان خواهد برد. سطح 2: در این نوع زخم، لایه ابتدایی پوست از بین می رود و تاول و چال به همراه با درد در محل زخم ایجاد می شود. درمان عمدتا چند هفته زمان بر است. سطح 3: زخم بستر به لایه های چربی پوست نفوذ خواهد کرد و بافت زرد رنگی ایجاد می گردد. در این سطح زخم هنوز به بافت های عضلانی و زخم ها آسیبی وارد نشده است. سطح 4: زخم به بخش های عمیق تر بدن شامل استخوان ها و عضلات بدن نفوذ خواهد کرد و عضلات و استخوان های سطح آسیب دیده نیز مورد تهاجم زخم بستر قرار خواهند گرفت.زخم بستر در چه افرادی و نواحی دیده می شود؟
افراد مسن و پیر ،افرادی که برای مدت زمان نامعلومی در تخت یا حتی ویلچر بی حرکت می مانند، ممکن است رخ دهد. ممکن است نواحی از بدن بیمار که مستقیما با بستر در تماس است بیشتر دچار این عارضه می شوند. این نواحی شامل:- ستون فقرات
- تیغه شانه
- باسن
- ساق پا
- پاشنه پا
- کمر
- استخوان پس سری
- کتف
- قفسه سینه
- ران
- برجستگی های بدن
- استخوان نشیمن گاهی
- لگنچه