نحوه استفاده از دماسنج رکتال

نحوه استفاده از دماسنج رکتال مبحثی است که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم.

استفاده از دماسنج رکتال معمولاً محدود به گرفتن دمای بدن کودکان است، اما ممکن است درسالخوردگانی که بیمارند نیز استفاده شود. طبق گفته پزشکان گرفتن دمای مقعدی به ویژه برای کودکان زیر چهار سال یا هر فردی که نمی تواند در گرفتن درجه حرارت دهانی همکاری کند، دقیق ترین روش است.‌‌ در هنگام‌ گرفتن درجه حرارت مقعدی فرد, باید مراقب بود.‌ در صورت استفاده نادرست ممکن است دیواره مقعد سوراخ گردد یا دردهای دیگری ایجاد شود. در این مقاله چند توصیه در مورد چگونگی گرفتن درجه حرارت مقعدی فرد و نحوه استفاده از دماسنج رکتال آورده ایم.

زمان مناسب گرفتن دمای مقعدی

1. جستجو برای علائم تب

به خاطر داشته باشید که کودکان خردسال و نوزادان ممکن است این علائم را نشان ندهند. علائم تب شامل موارد زیر است:

1. عرق کردن و لرزیدن
2. سردرد
3. دردهای ماهیچه ای
4. ازدست دادن اشتها
5. ضعف عمومی
6. توهم، گیجی، تحریک‌‌ پذیری،تشنج و دهیدراته شدن از عوارض تب بالا است.

2. در نظر گرفتن سن، وضعیت سلامت، رفتار کودک یا فرد سالخورده

• برای نوزادان کوچکتر از سه ماه، گرفتن درجه حرارت مقعدی بسیار توصیه شده است چرا که کانال گوش آنها برای استفاده از دماسنج الکترونیک بیش از حد کوچک است. برای کودکان بین سه ماه تا چهار سال ،شما می‌توانید هم از دماسنج الکترونیک برای گرفتن دما در کانال گوش و هم از دماسنج رکتال برای گرفتن درجه حرارت از طریق مقعد استفاده کنید. همچنین می توانید از دماسنج دیجیتالی برای گرفتن درجه حرارت زیر بغل (بغلی) استفاده کنید.
• برای بچه های بزرگتر از چهار سال که قادر به همکاری هستند، می توانید از دماسنج دیجیتال برای گرفتن درجه حرارت دهانی استفاده کنید. باید در نظر داشته باشد که اگر بینی آنها گرفته باشد و با دهان تنفس می­ کنند، ممکن است در گرفتن دما اشتباه شود. در این صورت شما می‌توانید از دماسنج الکترونیکی گوش، دماسنج artery موقت و یا از دماسنج دیجیتال برای گرفتن دمای زیر بغل استفاده کنید.
• به طور مشابه، در افراد سالخورده،هرگونه عدم همکاری یا شرایط پزشکی را که می تواند در گرفتن دما تداخل ایجاد کند، را در نظر بگیرید تا تعیین کنید از چه روشی باید استفاده کنید. اگر خواندن دمای مقعدی و دهانی غیر ممکن است، پس از روش پرده صماخ ( استفاده از دماسنج الکترونیکی گوش) یا روش موقتی استفاده کنید.

آماده سازی برای استفاده از دماسنج رکتال

1. خریداری یک دماسنج رکتال دیجیتال

این نوع از دماسنج‌ها در داروخانه ها موجود هستند. اطمینان حاصل کنید که دماسنج دیجیتالی که خریداری کرده اید دارای برچسب استفاده مقعدی باشد. اگر قصد دارید از دماسنج دیجیتالی برای درجه حرارت دهانی و مقعدی استفاده کنید، باید دو دماسنج خریداری کرده و بر طبق همان برچسب بزنید. هرگز از دماسنج شیشه ای که قبلا استفاده شده استفاده نکنید.

• دماسنج رکتال دارای یک لامپ ایمن مخصوص است که برای اندازه گیری ایمن دمای مقعدی طراحی شده است.
• نحوه استفاده از دماسنج را مرور کنید. آشنایی با دماسنج می‌‎تواند به طولانی نشدن زمان ورود به روده کمک کند. به منظور اطمینان از ایمنی و دقت دماسنج، دستورالعمل کارخانه را دنبال کنید.

2. اطمینان حاصل کنید که نوزاد در 20 دقیقه گذشته حمام نکرده یا ماساژ داده نشده است.

(وقتی نوزاد برای گرم نگه داشته شدن محکم می ­بندیم باعث نادرست خواندن دما می شود).

3. نوک دماسنج رکتال را با آب صابون یا الکل تمیز کنید.

هرگز از همان دماسنجی که در مقعد استفاده می‌کنید،برای اندازه گیری درجه حرارت به روش های دیگر استفاده نکنید، چرا که این کار می تواند باعث بروز عفونت شود.

4. وازلین را روی نوک دماسنج بمالید تا ورود آن راحت تر شود.

اگر شما ترجیح می‌دهید که از روکش یکبار مصرف استفاده کنید، از یکی از آنها استفاده کرده و پس از مصرف آن را دور انداخته و هر بار یکی دیگر استفاده کنید. اما باید مراقب استفاده از این روکش ها بود چرا که ممکن است دماسنج را هنگام اندازه گیری دما خارج کنند. باید آنها را تا زمانی‌ که کارتان تمام شد و دماسنج را خارج کردید، نگه دارید.

5. نوزاد را به پشت بخوابانید و دماسنج دیجیتالی را داخل مقعد وارد کنید.

فقط حدود ½ تا 1 اینچ را وارد مقعد کرده و در صورت مقاومت بیمار، فشار ندهید. دماسنج را در مقعد کودک تا زمانی که نشان دهد که اندازه گیری تمام شده است؛ نگه دارید. سپس دماسنج را بیرون آورده و دما را بخوانید.

• دماسنج را روشن کنید.

گرفتن درجه حرارت مقعدی

1. از انگشت شصت و انگشت اشاره یک دست برای باز کردن باسن

از انگشت شصت و انگشت اشاره یک دست برای باز کردن باسن استفاده کنید، تا بتوانید مقعد را ببینید. با دست دیگر با دقت دماسنج را وارد کنید. فقط ½ تا 1 اینچ (1.3 تا 2.5 سانتی متر). درباره نحوه استفاده از دماسنج رکتال به این موردی که ذکر گردید، خیلی دقت نمایید.

• تب سنج باید در جهت ناف شخص قرار گیرد.
• اگر احساس مقاومت کردید، دست نگه دارید.

2. تب سنج را با یک دست روی باسن نگه دارید.

از دست دیگر برای گرفتن بیمار استفاده کنید و از حرکت اطراف جلوگیری کنید. چرا که باید بیمار درحالی که دماسنج درون بدنش است ثابت باشد تا آسیب نبیند.

• اگر بیمار زیاد تکان بخورد باعث غیر دقیق خواندن یا اسیب به مقعد می شود.
• هرگز کودک یا فرد مسن را با دماسنج درون مقعد رها نکنید.

3. دماسنج را وقتی که صدای بیب داد، خارج کنید.

دماسنج را بخوانید و دما را یادداشت کنید. دمای مقعد خوانده شده عموما باید نیم تا یک درجه فارنهایت (3 تا 6 سانتی گراد) بیشتر از دمای دهانی باشد. همانطور که دماسنج را خارج می کنید توجه داشته باشید که روکش یکبار مصرف از مقعد فرد خارج شده باشد(اگر از یک دماسنج استفاده کرده اید.)

4. قبل از کنار گذاشتن دماسنج،آن را کاملا تمیز کنید.

از آب و صابون یا الکل استفاده کنید. آن را خشک کرده و آن را در جعبه اش، قرار دهید تا برای استفاده بعدی آماده باشد. آن را علامت گذاری کنید تا مشخص باشد که فقط برای استفاده مقعدی است. درباره نحوه استفاده از دماسنج رکتال به این موردی که ذکر گردید،خیلی دقت نمایید.

درخواست مراقبت پزشکی

1. برای کودکان زیر سه ماه ،اگر درجه حرارت مقعدی 100درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد) بود با پزشک نوزاد خود فورا تماس بگیرید حتی اگر علائم دیگری از تب وجود نداشت.

چرا که سیستم ایمنی نوزادان بسیار ضعیف است و مستعد ابتلا به برخی عفونت های باکتریایی جدی مانند عفونت های کلیوی،جریان خون و ذات الریه هستند.

• اگر نوزاد آخر هفته یا شب بعد از ساعات اداری تب دارد، نوزاد را به اورژانس ببرید.

2. هنگام بالا بودن دمای بدن نوزاد با پزشک نوزاد فورا تماس بگیرید حتی اگر علائم دیگری از تب وجود نداشت.

برای نوزاد سه تا شش ماه ­ای که دمای تا 102 درجه فارنهایت (38.9 سانتی گراد) را به همراه علائمی مانند بی حالی،تحریک پذیری و نا آرامی را نشان می دهد،یا برای دمای بدن نوزادی که دمای بالای 102 درجه فارنهایت (38.9 سانتی گراد) چه با علائم دیگر چه بدون آنها را نشان می ­دهد، با پزشک تماس بگیرید.

• برای نوزاد شش تا بیست و چهار ماه که تب بالای 102 درجه فارنهایت (38.9 سانتی گراد) دارد و بیش از یک روز طول کشیده است، با پزشک تماس بگیرید. اگر کودک علائمی چون سرفه، سرماخوردگی، اسهال دارد، شما با درنظرگرفتن شدت علائم با پزشک تماس بگیرید.

3. وقتی نیاز دارید با پزشک تماس بگیرید به سایر موقعیت ها توجه کنید.

موقعیت های دیگری وجود دارد که شما ممکن است نیاز پیدا کنید که با پزشک تماس بگیرید. اینها به سن فرد و علائمی که دارد بستگی دارد.

• برای کودک بالای دوسال با تب 102 درجه فارنهایت (38.9 سانتی گراد) همراه با علائم نامشخص( بی حالی و نا آرامی) و همینطور برای تب بالای 102 درجه فارنهایت (38.9 سانتی گراد) که بیمار برای مدت 3 روز به دارو پاسخ نمی دهد با پزشک تماس بگیرید.
• برای بزرگسالان، 103 درجه فارنهایت (39.4 سانتی گراد) یا بالاتر و یا اگر بیمار بیشتر از سه روز به دارو پاسخ نمی دهد با پزشک تماس بگیرید.

4. به دمای پایین تر از نرمال در نوزاد تازه به دنیا آمده توجه کنید.

نوزاد تازه به دنیا آمده دمای کمتر از نرمال 97 درجه فارنهایت (36.1 سانتی گراد) دارد،شما باید باپزشک تماس بگیرید. نوزاد خردسال ممکن است وقتی بیمار است دمای بدنش خوب تنظیم نشده باشد.

5. برای بیماران دو ساله و بالاتر با تب بدون علائم دیگر بیماری ( علائم سرما خوردگی، اسهال وغیره) با پزشک تماس بگیرید.

برای مدت سه روز یا همراه با موقعیت های زیر:

• گلو درد برای بیشتر از 24ساعت
• علائم از دست دادن آب (خشکی لب،کمتر از یکبار خیس بودن پوشک در هشت ساعت،کمتر ادرار کردن)
• امتناع کردن از خوردن،داشتن رعش یا به سختی نفس کشیدن.
• اخیرا از سفر به کشورهای دیگر بازگشته است.

6. در برخی موقعیت های خاص ممکن است کودک نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.

دربعضی موقعیت ها،ممکن است کودک به مراقبت های پزشکی نیاز پیدا کند،اگر کودک بعد از قرار گرفتن در داخل ماشین دچار تب شود و علائم ذیل را داشته باشد،درخواست مراقبت پزشکی بدهید:

• تب دارد ولی عرق نمی­کند
• سردرد شدید
• گیجی
• استفراغ مداوم و اسهال
• تشنج
• گردن سفت
• تحریک پذیری و نا آرامی قابل توجه
• و هر گونه علائم غیر طبیعی دیگر

7. برای بزرگسالان دارای علائم خاص درخواست مراقبت پزشکی اورژانسی بدهید.

بزرگسالان ممکن است در بعضی موارد نیاز به مراقبت پزشکی اورژانسی داشته باشند. برای بزرگسالان که تب دارند خصوصا اگر تب آن ها با موارد زیر همراه بود درخواست مراقبت پزشکی اورژانسی بدهید:

• درد شدید
• ورم گلو
• رعش های غیر معمول پوستی، مخصوصا اگر یکی از آنها به سرعت بدتر می شود.
• شکایت ازسفتی گردن هنگام خم کردن سرشان به جلو.
• حساسیت غیرمعمول به نور روشن
• گیجی
• سرفه مداوم
• ضعف ماهیچه ای و تغییرات حسی
• تشنج
• مشکلات تنفسی
• درد قفسه سینه
• تحریک پذیری و بی حالی
• درد شکمی درهنگام ادرار
• وجود علائم غیرقابل شرح دیگری