انواع مش جهت فتق
در قسمت کشاله ران یک پرده محکم بافتی وجود دارد که دقیقاً در مقابل محتویات شکم قرار می‌گیرد. اگر این پرده نباشد، محتویات شکم به سمت ران حرکت می‌کنند. این مشکل در برخی از افراد به طور مادرزادی وجود دارد. حتی در برخی از افراد ممکن است این پرده سوراخ شود.
ورود محتویات شکم از راه این سوراخ به سمت برجستگی کشاله ران، باعث یک برجستگی بزرگ و یا کوچک در این ناحیه می‌شود. در بسیاری از مواقع هم با درد شدیدی همراه است. همین موضوع انجام عمل جراحی فتق (فتق اینگوینال) را ضروری می‌کند. پزشک جراح برای درمان از یک پرده مصنوعی به نام مش (mesh) استفاده می‌کند.
مش برای فتق جراحی چگونه استفاده می‌شود؟
در عمل جراحی که برای درمان فتق صورت می‌گیرد، عمل جراحی به صورت باز و یا با استفاده از لاپارسکوپ انجام می‌شود. در این جراحی پزشک مش را در قسمت سوراخ شده قرار می‌دهد و سپس آن را بخیه می‌زند. بعد از بهبودی کامل این پرده‌ی مشبک شکل به جزئی از بدن بیمار تبدیل می‌شود.
برای اینکه پزشک بتواند مش را در ناحیه زیر شکم جابجا کند، ابتدا محتویات شکم را که به سمت کشاله ران کشیده شده‌اند، به سمت بالا هدایت می‌کند. سپس پرده مصنوعی مش را با نخ به اطراف می‌دوزد.
انواع مش برای درمان فتق
یکی از انواع مش برای درمان فتق، مش‌های کلاژنی یا بیولوژیک است. این نوع مش، نرخ عود کردن فتق را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. از این نوع مش در بیش از 95 درصد از جراحی‌ها استفاده می‌شود. در مواردی که در محل فتق عفونت ایجاد شود، پزشکان این نوع مش را ترجیح می‌دهد.
این نوع مش به بخیه کردن هم نیاز ندارد. در گذشته مش فقط با سوزن و نخ در جای خود قرار داده می‌شد. این کار نه تنها جراحی را طولانی‌تر می‌کرد، بلکه زمان درمان هم بیشتر می‌شد. اما اکنون نوع جدیدتری از مش عرضه می‌شود که به بخیه نیاز ندارد. پس بدون اینکه پزشک آن را به اطراف بخیه بزند، فقط آن را در جای مناسب ثابت می‌کند.
ویژگی و مزیت مش بیولوژیک
مش‌های بیولوژیک و طبیعی با بدن بیمار سازگاری بالایی دارد. بعد از مدتی به جزئی از بدن او تبدیل می‌شود. این در حالیست که مش های مصنوعی که در گذشته استفاده می‌شدند، نه تنها به بخیه نیاز داشتند، بلکه مثل یک جسم اضافه در بدن بیمار مزاحمت ایجاد می‌کردند.
مش بیولوژیک با جراحی لاپاروسکوپیک در قسمت زیر شکم قرار می‌گیرد. این نوع مش به فیبروبلاست‌های بیمار اجازه حرکت می‌دهد. در نتیجه در زمان فعالیت مثل دویدن هیچ مشکلی را برای بیمار ایجاد نمی‌کند. این نوع مش قیمت بالاتری نیست به مش‌های مصنوعی دارد. میزان ضخامت و شکل آن‌ها براساس جنسیت، جثه و سن بیمار مشخص می‌شود.
از مزیت‌های مش بیولوژیک به خطر کمتر عفونت باید اشاره کرد. به دلیل اینکه این نوع مش به جزئی از بدن بیمار تبدیل می‌شود، عفونت را در بدن بیمار ایجاد نمی‌کند. اما در مش های مصنوعی خطر عفونت در کمین بیمار است.
مش بیولوژیک چطور بدست می‌آید؟
مش بیولوژیک از منابع خوکی، گاوی و انسانی تأمین می‌شوند. بنابراین هیچ ماده‌ی مصنوعی در تولید آن‌ها دخالت ندارد. این مش‌ها مطابق با نیاز بیماران است و حتی می‌توان گفت با بدن بیمار پیوند داده می‌شود.
آیا استفاده از مش حیوانی برای انسان خطری را به همراه ندارد؟
یکی از انواع مش بیولوژیک، مش کلاژنی است که از حیوان خوک بدست می‌آید. محققان توانسته‌اند علمکرد ایمپلنت‌های حیوانی از جمله خوک را بر روی انسان آزمایش کنند. نتایج آزمایشات آن‌ها نشان می‌دهد فتق‌های طبیعی (حتی نوع حیوانی) تا 34% نسبت به مش های مصنوعی تاثیر بیشتری در درمان فتق دارد. این نوع به راحتی با بدن بیمار سازگار می‌شود و هیچ خطری را برای سلامت او ندارد.
تجهيزات پزشکي سدان مد يکي از بزرگترين فروشگاه هاي کشور که به صورت 24 ساعته و آنلاين در ايران فعاليت دارد از قسمت هاي مختلف سايت سدان ديدن فرماييد.