اکسیژن ساز
اکسیژن ساز
آیا تا بحال فکر کرده‌اید که سیستم‌های شگفت‌انگیز اکسیژن ساز امروزی، چگونه به این نقطه رسیده‌اند؟ استفاده از اکسیژن برای مصارف درمانی از دهه 1800 میلادی رایج بوده است اما استفاده از تکنولوژی نوین فشرده‌سازی اکسیژن عمر بسیار کوتاهی دارد. بیایید با هم دیگر نگاهی گذرا به تاریخچه دستگاه‌های اکسیژن ساز و نحوه ایجاد آن‌ها از دهه 1800 میلادی بیندازیم. جالب است بدانید مخازن پیشرفته امروزی اکسیژن، اکسیژن موردنیاز خود را از هوای اطراف بیرون کشیده و سپس آن را به بیماران منتقل می‌کند.
سال 1772: در سال 1772 میلادی برای اولین بار در دنیا یک شیمی‌دان سوئدی به نام کارل ویلیام چیل (Carl Wilhelm Scheele) اکسیژن را کشف کرد. با این حال یک شیمی‌دان انگلیسی به نام جوزف پریستلی (Joseph Pristley) در سال 1774 اکسیژن را کشف و سه سال قبل از اینکه چیل کشف خود را منتشر کند، طی مقاله‌ای این موضوع را منتشر کرد.
سال 1885: در این سال در شهر نیویورک گزارش درمان ذات‌الریه به وسیله اکسیژن منتشر شد. دکتر جورج هولتزاپل(George Holtzapple) نام پزشکی بود که این گزارش را منتشر کرده بود.
سال 1887: در سال 1887 برای اولین بار زنی از اکسیژن ذخیره‌شده درون یک مخزن برای تنفس کردن استفاده نمود.
سال 1917: در این سال دستگاه اکسیژن ساز توسط جان اسکات جالدن (John Scott Jaldane) طراحی گردید. در سال‌های جنگ جهانی اول هالدن (Haldane) وقتی سربازان دچار گازگرفتگی می‌شدند، ارزش اکسیژن در معالجه آن‌ها را نشان داد.
سال 1950: از سال 1950 در انگلستان اکسیژن به عنوان یکی از ابزارهای امدادرسانی در سایزهای کوچک، متوسط و بزرگ و سیلندرهای قابل حمل مطرح و مورد استفاده قرار گرفت.
دهه 1970: در طی دهه 1970 شرکت‌های بسیار زیادی شروع به تامین اکسیژن موردنیاز برای بیماران خاص در سیلندرهای بزرگ و تحویل در منازل بیماران کردند.
سال‌های اخیر: تکنولوژی جمع‌آوری اکسیژن از هوا (اکسیژن سازی) در سال‌های اخیر رشد قابل توجهی کرده است. به گونه‌ای که امروزه بیماران ملزم به ماندن در خانه و استفاده از اکسیژن سیلندر نیستند. اکسیژن سازها امروزه دارای قابلیت جابجایی بسیار آسان هستند و آزادی و استقلال حرکتی و جابجایی بسیار زیادی به بیماران می‌دهند.
یک اکسیژن ساز چگونه کار می‌کند؟
اکسیژن ساز یک وسیله بالینی است که برای تامین اکسیژن موردنیاز بیماران خاص استفاده می‌شود. افرادی که به این دستگاه نیاز پیدا می‌کنند کسانی هستند که اکسیژن توسط خون شان به آسانی جذب و منتقل نمی‌شود و در نتیجه دچار کاهش سطح اکسیژن در خون می‌شوند. استفاده از اکسیژن ساز نیازمند دستور و تجویز پزشک است و بدون آن استفاده از این ابزار مضر و مخرب است. اکسیژن سازهای عادی توسط جریان برق و یا اتصال به یک باتری کار می‌کنند. اگر اکسیژن ساز با باتری کار کند، بایستی دقت داشته باشیم تا باتری را به موقع شارژ نماییم. یک اکسیژن ساز از چندین بخش مختلف تشکیل شده است: کمپرسور، صفحه سربی و مدارهای الکترونیکی.
یک اکسیژن ساز دارای یک بخش فشرده‌سازی است اما نباید آن را با اکسیژن فشرده و یا مخزن اکسیژن اشتباه گرفت. در حالیکه یک مخزن اکسیژن دارای مقدار مشخصی اکسیژن است، یک اکسیژن ساز هوا را فیلتر می‌کند سپس آن را فشرده می‌نماید و در نتیجه به طور مداوم هوای مورد نیاز را فراهم می‌آورد. در نتیجه یک اکسیژن ساز به جای پر کردن مخزن هوای فشرده، تنها نیاز به توان الکتریکی دارد. حال به این سوال بپردازیم: یک اکسیژن ساز چگونه کار می‌کند؟
اکسیژن ساز بسیار شبیه یک هواساز عمل می‌کند. هوا را می‌گیرد. آن را تغییر می‌دهد و در نهایت در یک فرم جدید هوا را تحویل می‌دهد. این ابزار هوا را می‌گیرد و با حذف زائدات و گازهای اضافه آن، هوا را به هوایی با درصد اکسیژن بیشتر برای کسانی که دارای مشکل کمبود اکسیژن خون هستند،تبدیل می‌کند.
مراحل انجام کار این‌گونه است:
1- هوا را از محیط اطراف خود می‌گیرد.
2- در این مرحله هوا فشرده‌سازی می‌شود. در حالی که در این مرحله، یک مکانیزم خنک‌سازی، دستگاه را از گرم شدن بیش از حد نگهداری می‌کند.
3- حذف نیتروژن از هوا به وسیله فیلتر و غربال تخت
4- تنظیم سایر موارد مهم در هوا از طریق برد الکترونیکی
5- تحویل اکسیژن از طریق کانال بینی یا ماسک
مقایسه سیستم‌های اکسیژن ساز خانگی و قابل حمل
مهم نیست که سیستم اکسیژن ساز شما خانگی باشد و یا قابل حمل! اصول عملکرد هر دو به یک شکل است. به همین دلیل است که بیشتر در مورد خانگی بودن و یا قابل حمل بودن اکسیژن ساز صحبت می‌شود تا اینکه در مورد نحوه کارکرد این سیستم‌ها صحبت شود. اکسیژن سازها هوا را وارد خود می‌کنند، آن را دستکاری نموده و در نهایت به شکلی جدید به شما تحویل می‌دهند. هر دو دستگاه اکسیژن ساز خانگی و قابل حمل پس از فشرده‌سازی و فیلتر کردن و حذف نیتروژن از طریق کانول بینی به شما متصل می‌شوند.
کاربرد هر کدام از این اکسیژن سازها در محلی که مورد نیاز است تعیین می‌کند که چه نوع سیستمی مورد نیاز است. همان‌طور که از نام آن مشخص است، یک اکسیژن ساز پوتابل در همه محل‌ها اعم از خانه و محل کار و حتی در معابر و محل‌های عبور و مرور به کار می‌رود. این دستگاه‌ها تمایل به کوچکتر شدن دارند و در عین حال برای کسانی که دچار بیماری و مشکلات شدید تنفسی و بیماری‌های مزمن ریه هستند، بسیار مفید است. دستگاه‌های قابل حمل به اندازه‌ای هستند که به راحتی بتوانند در خودروهای متوسط قرار بگیرند.
یک اکسیژن ساز خانگی به اندازه کافی برای استفاده در سفر کوچک است اگرچه نسبت به یک سیستم قابل حمل، سنگین‌تر و اشغال‌کننده فضا بیشتری است. سیستماتیک‌های اکسیژن ساز خانگی سیستم‌های است که از آن‌ها با عنوان سیستم‌های مداوم و دائمی نیز یاد می‌شود. نیاز و تقاضا چیزی است که باعث می‌شود تا دستگاه‌های اکسیژن ساز قابل حمل را به اندازه موردنیاز کوچک، طراحی و ساخته شود.
راهنمای انتخاب یک اکسیژن ساز قابل حمل
امروزه اکسیژن سازهای قابل حمل (POC) دائما در حال کامل‌تر شدن، کارآمدتر شدن، راحت‌تر شدن در حمل، فشرده تر شدن و در نهایت ارزان‌تر شدن هستند. در گذشته بایستی میزان اکسیژن موجود در مخزن اکسیژن شما و هم‌چنین باتری مورد نیاز شما باید به اندازه‌ای می‌بود تا بتوانید برای یک خرید کوچک به سرعت به فروشگاه رفته و خرید خود را انجام دهید. پیشرفت‌های اخیر در تکنولوژی و عمر باتری باعث شده است تا افراد نیازمند به اکسیژن ساز با کمک گرفتن از اکسیژن ساز قابل حمل بتوانند از گذراندن زمان بیشتر با اعضای خانواده‌شان لذت ببرند. سفرهایی در اطراف شهر خود داشته باشند و حتی به سراسر کشور سفر کنند. البته با توجه به نیاز شما به اکسیژن، استفاده از اکسیژن سازهای قابل حمل لزوما کارامد و کافی نیست اما پیشرفت‌های اخیر در تکنولوژی سبب شده است تا این دستگاه‌های جمع و جور در میان بیماران وابسته به اکسیژن محبوب‌تر شوند.
با وجود انواع گزینه‌ها و تنوع در انتخاب، اغلب از ما درخواست می‌شود تا معیارهایی برای انتخاب یک اکسیژن ساز ارائه کنیم. این مسئله وابستگی زیادی به نوع و میزان نیاز شما به اکسیژن دارد اما بسیار حائز اهمیت است تا درکی از تفاوت‌های بین دستگاه‌های قابل حمل موجود، میزان خروجی اکسیژن آن‌ها و نهایتا تطبیق آن با نیاز شما و گزینه‌های موجود در بازار داشته باشید.
امروزه دو تکنولوژِی رایج اکسیژن سازی در بازار وجود دارد: اکسیژن ساز با جریان دائم و اکسیژن ساز دوز پالس یا جریان متغیر. این دو نوع تکنولوژی، هرکدام مزایا و محدودیت‌های بسیار متفاوت با هم دارند و هرکدام برای دسته‌ای از بیماران مناسب هستند. درک قابلیت‌های هر دستگاه به شما کمک خواهد کرد که تعیین کنید کدام سیستم اکسیژن سازی قابل حمل بهترین راه حل برای شما است.
اکسیژن ساز قابل حمل چگونه کار می‌کند؟
سیستم‌های اکسیژن سازی چه به صورت قابل حمل و چه به صورت ثابت، هوای اطراف شما در اتاق را جذب نموده و و آن را به یک منبع فشرده ساز اکسیژن منتقل می‌کند. هوایی که ما تنفس می‌کنیم عمدتا از نیتروژن تشکیل شده است و تنها حدود 21 درصد آن اکسیژن دارد. وقتی هوا از اکسیژن ساز خارج می‌شود غلظت اکسیژن موجود در آن به 95 درصد اکسیژن خالص تبدیل شده است. این افزایش در درصد اکسیژن در هوا از طریق سیستم اکسیژن سازی، میزان اکسیژن در خون شما را افزایش می‌دهد.
در سال‌های گذشته رایج‌ترین نوع اکسیژن سازها، یک اکسیژن ساز بزرگ و ثابت بود. این دستگاه‌های غول‌پیکر فضای قابل توجهی را در یک اتاق می‌گرفتند و حرکات شما را در خانه محدود می‌کردند. با این حال، اکسیژن سازهای ثابت معمولا 1 تا 6 لیتر در هر دقیقه اکسیژن را به‌طور مداوم در اختیار می‌گذارند. این دستگاه‌ها یک راه‌حل عالی است برای بیماران وابسته به اکسیژنی که نمی‌خواهند دغدغه‌ای در مورد پر کردن مجدد مخزن داشته باشند.
اکسیژن سازهای قابل حمل همانند اکسیژن سازهای ثابت کار می‌کنند. اما از آنجا که آن‌ها بسیار کوچکتر از نمونه‌های ثابت هستند، قابلیت انتقال اکسیژن محدودی دارند. اکثر اکسیژن سازهای قابل حمل فقط دارای کانال‌های اکسیژن پالسی هستند، اما تعدادی از دستگاه‌های موجود در بازار می‌توانند در جریان مداوم تا 3 لیتر بر دقیقه اکسیژن فشرده‌شده تولید کنند.
اکسیژن ساز قابل حمل با جریان دائم
بیشترین تشابه یک اکسیژن ساز قابل حمل به یک اکسیژن ساز ثابت، در حالتی است که اکسیژن ساز ما یک اکسیژن ساز قابل حمل جریان دائم باشد. در حال حاضر تنها چهار نوع اکسیژن ساز جریان دائم در بازار وجود دارد. این دستگاه‌های قابل حمل به طور مداوم قادر به تولید تا 3 لیتر اکسیژن در هر دقیقه هستند.
دستگاه‌های اکسیژن ساز جریان دائم نسبت به دستگاه‌های قابل حمل دوز پالس یا جریان متغیر برای بیماران نیازمند به اکسیژن، بسیار مناسب‌تر هستند که در ادامه آن را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم. از آنجایی که این دستگاه‌ها قادر به تحویل تا 3000 میلی لیتر اکسیژن در هر دقیقه هستند، این نوع ابزار می‌تواند طیف گسترده‌ای از نیازهای اکسیژن را نسبت به یک مدل دوز پالس اداره کند. به عنوان یک قاعده کلی، اگر نیاز شما به اکسیژن بیش از 2 تا 5 لیتر در هر دقیقه بود، احتمالا یک اکسیژن ساز جریان دائم قابل حمل بهترین انتخاب برای شما است.
به دلیل اینکه اکسیژن سازهای جریان دائم برای تامین گستره وسیعی از نیاز به اکسیژن استفاده می‌شود، این دستگاه‌ها معمولا بزرگ‌تر از سایر دستگاه‌های موجود در بازار هستند. وزن معمولی یک دستگاه جریان دائم بدون لوازم جانبی اضافی تا 8.2 کیلوگرم است. این دستگاه‌ها اغلب به اندازه‌ای سنگین هستند که نیاز به استفاده از یک سبد برای انتقال اکسیژن خود دارند. در حالی که دستگاه‌های جریان دائم اکثرا کمتر از بسیاری از انواع نمونه‌های دوز پالس موجود در بازار، قابل حمل هستند.
اکسیژن ساز قابل حمل
این دستگاه‌ها دارای وزنی بسیار اندک هستند. به راحتی حمل می‌شوند و یا توسط سبد خرید جابجا می‌شوند. اکسیژن ساز قابل حمل یکی از پیشرفته‌ترین و گران‌ترین ادوات اکسیژن سازی در بازار است. با استفاده از این دستگاه به هر کجا که دوست دارید می‌توانید بروید. به هر کجا که می‌خواهید و تمایل دارید.
فواید
اکسیژن سازهای قابل حمل با کیسه کمربند، بند شانه و یا کوله‌پشتی پوشانده می‌شوند و به شما اجازه می‌دهند بتوانید حیوان خانگی خود را گردش ببرید، بازی کنید، چمن باغچه را اصلاح کنید و یا هر چیزی که دوست دارید انجام دهید. کارهایی مثل سفر با ماشین، هواپیما، قطار یا کشتی کروز وقتی یک اکسیژن ساز قابل حمل در کنار شماست، قابل انجام است.
اکسیژن سازهای ثابت
این دستگاه‌ها برای ایجاد جریان مداوم اکسیژن در طیف وسیعی از میزان نیاز ساخته شده است و به شما این امکان را می‌دهد تا در خانه راحت باشید.
فواید
برای لذت بردن از آزادی عمل و دسترسی به چیزهای ساده و لذت بردن از چیزهای کوچک کافی است تا یک لوله اکسیژن 50 فوتی به اکسیژن سازها ثابت خود است. با یک اکسیژن سازها ثابت راحت‌تر تنفس کنید.
جهت بررسی قیمت و خرید دستگاه اکسیژن ساز از طریق تلگرام یا صفجه تماس با ما مشاوره رایگان دریافت کنید…