لوله تراشه سینامکس | Sinamax Tracheal Tube
حسب دستور وزارت بهداشت، مرجوع نمودن کالای پزشکی مصرفی ممکن نمی باشد
خرید حضوری بدون هماهنگی قبلی امکانپذیر نمی باشد
این کالا در حال حاضر در انبار فروشگاه موجود ، آماده پردازش و ارسال است
موجودی و قیمت : تماس !
لوله تراشه سینامکس | Sinamax Tracheal Tube
لوله تراشه دارای یک کاف در انتها و یک بالن راهنما در ابتدای خود است که با cc8-5 هوا پر می شود. لوله های بدون کاف معمولا برای کودکان زیر 8 سال مورد استفاده قرار می گیرد.
یک خط رادیو اوپک در سر تا سر کناره لوله وجود دارد که توسط آن می توان با CXR محل قرار گیری لوله را مورد بررسی قرار داد. قطر داخلی لوله که نمایانگر شماره لوله تراشه نیز هست ،از 5/2 تا 9 میلیمتر متغیر بوده ، هر کدام از اندازه های آن به میزان 5/0 میلیمتر با هم تفاوت دارد. فواصلی متعددی هم که بر حسب سانتیمتر روی لوله علامتگذاری شده است بیانگر فاصله انتهای لوله تا لب های بیمار است.
در یک فرد بالغ معمولا این فاصله حدود 20 تا 22 سانتیمتر از سطح دندانها است. در چنین فاصله ای انتهای لوله تراشه حدود 2 تا 3 سانتیمتر بالاتر از کارینا (محل دوشاخه شدن تراشه) قرار می گیرد.درمردان عموما از لوله تراشه با قطر داخلی 8 میلیمتر استفاده می شود و در زنان از لوله تراشه 7 استفاده می شود.در هنگام لوله گذاری ، لوله ای با سایز کوچکتر نیز در دسترس باشد زیرا در صورت برخورد با موارد مشکل، می تواند کمک کننده باشد.
انتوباسیون تراشه شامل جایگذاری یک لوله پلاستیکی انعطاف پذیر به داخل تراشه است که یک راه هوایی مناسب جهت تهویه مکانیکی فراهم می کند. شایعترین روش برای انتوباسیون استفاده از راه دهان به کمک یک لارنگوسکوپ است. لوله انتوباسیون به داخل نای بیمار فرستاده می شود .سپس یک تیوب در نزدیک انتهای ان باد می شود تا به تثبیت محل لوله کمک نماید و در محافظت از عبور خون،ترشحات معده وسایر ترشحات دهان به راه های هوایی نقش دارد.
یک روش دیگر برای انتوباسیون رد کردن لوله از راه بینی است.
به خارج کردن لوله از راه هوایی اکستوباسیون گفته می شود.
خطرات در برابر فوائد
لوله گذاری داخل راه هوایی بالقوه یک فرایند تهاجمی خطرناک است که به مهارت زیادی برای انجام نیاز دارد.اگر به طرز اشتباه لوله گذاری انجام شود مشکلات حاصل از ان میتواند سریعآ بیمار را به سمت مرگ ببرد.با این وجود لوله گذاری داخل راه هوایی به عنوان استاندارد طلایی برای حمایت از راه هوایی طی احیاء قلبی-ریوی از طرف انجمن قلب آمریکا در سال 2000 پذیرفته شده است.
روشهای مشاهده ای برای اطمینان از صحیح بودن محل لوله
1- مشاهده مستقیم لوله از میان طنابهای صوتی
2-یکسان بودن صداهای ریوی دو طرف در سمع ریه با گوشی
3-شنیده نشدن صداهای تنفسی حین سمع معده
4- حرکت مساوی دو طرف قفسه سینه
5- نبودن ترشحات معده در داخل لوله
موارد تعبیه لوله داخل نای
*- در بیماران کومایی یا مسموم که قادر به حفظ راه هوایی خود نیستند.در این بیماران عضلات گلو تون خود را از دست داده اند و ممکن است به اسداد مجاری هوا منجر شوند.ضمنآ رفلکسهای طبیعی برای محافظت از ورود ترشحات مانند سرفه و بلع در این بیماران مختل است.با لوله گذاری داخل راه هوایی آسپیره شدن مواد به داخل راه هوایی کنترل می شود.
*-بیهوشی عمومی:در طی بیهوشی عمومی تلاش تنفسی به علت داروهای آرامبخش و مخدرها یا شل کننده های عضلانی کاهش می یابد.برای استفاده از تهویه مصنوعی لوله گذاری داخل راه هوایی انجام می شود.علاوه بر لوله داخل نای استفاده از ماسک روی صورت یا ماسک داخل حنجره نیز مؤثر است.
*-اقدامات تشخیصی در راه هوایی مانند برونکوسکوپی
*-اعمال جراحی ابدوسکوپیک راه هوایی مانند لیزر و تعبیه استنت
*-پس از احیاء قلبی ریوی
نوع لوله داخل نای
مدلهای مختلفی از لو له داخل نای دهانی یا داخل بینی دردسترس است.لوله ها ممکن است انعطاف پذیر یا کمی سخت باشند.لوله های مورد استفاده برای بالغین دارای یک کاف برای پر کردن باد جهت تثبیت موقعیت و پیشگیری از آسپیراسیون است. فشار باد داخل کاف باید به دقت اندازه گیری شود چون فشار زیاد می تواند باعث اختلال در خونرسانی تراشه و معضلات آتی شود.
لارنگوسکوپ LARYNGOSCOP
شایعترین ابزاری که تا کنون برای انتوباسیون استفاده شده است لارنگوسکوپ بوده است.علب رغم سابقه طولانی این وسیله در انتوباسیون استفاده نادرست از آن عوارض زیادی دارد.امروزه تکنولوژیهای جدید تر مانند لارنگوسکوپی فیبراپتیک منجر به کاهش عوارض شده است.مهمترین علت آسیب حین لارنگوسکوپی کمبود مهارت در انجام این عمل است.
لارنگوسکوپ دارای یک دسته و یک تیغه است.تیغه لارنگوسکوپ بر دو نوع است:تیغه مستقیم و تیغه خمیده.شایعترین فرم تیغه مستقیم Miller و شایعترین فرم تیغه خمیده Mcintosh نام دارد.تکنیکی که برای انتوباسیون به کار می رود بستگی به نوع تیغه لارنگوسکوپ دارد.در بالغین معمولآ از تیغه Mcintosh استفاده می شود در حالی که تیغه Miller در نوزادان مورد استفاده قرار میگیرد.
یک روش شایع دیگر برای انتوباسیون استفاده اذ برونکوسکوپ فیبراپتیک است.این روش برای افرادی کاربرد دارد که به نظر می رسد انتوباسیون مشکل داشته باشند.این روشهای انتوباسیون نیاز به مهارت استفاده از این روشها را دارد و در صورت نداشتن مهارت لارنگوسکوپی قابل انجام نخواهد بود.ضمنآ استفاده از برونکوسکوپ مشمول هزینه بالا تر و زمان طولانی تر است.نه طوری که با روش لارنکوسکوپی در عرض کمتر از 20 ثانیه می توان انتوباسیون را انجام داد در حالیکه استفاده از برونکوسکوپ به علت زمان طولانی در موارد اورژانس محدود شده است
عوارض لوله گذاری داخل تراشه و اقدامات پرستاری جهت کاهش آن
عوارض شناخته شده هنگام استفاده از لوله تراشه شامل عوارض حین لوله گذاری،عوارض بعد از لوله گذاری و عوارض بعد از اکستوبه کردن بیمار است. کنترل دقیق و مداوم بیمار حین لوله گذاری و بعد از آن می تواند اندکی از این عوارض بکاهد.
الف-عوارض حین لوله گذاری داخل تراشه:
۱- ترس:
بیماران هوشیار ممکن است نسبت به اینتوباسیون به شدت دچار ترس شوند.
اقدامات :
بهتر است بیمار را در صورت هشیار بودن قبل از انجام پروسیجر ،کاملاً از نظر روانی آماده نمود.توضیح در مورد سایر روشهای برقراری ارتباط و در دسترس قرار دادن زنگ اخبار برای موارد ضروری و نیز اطمینان دادن به بیمار که هر زمان لازم باشد پرسنل مجرب و کارآزموده بالای سر او خواهند بود می تواند به نحو مؤثری از اضطراب بیمار بکاهد.
۲-تروما،لارنگواسپاسم و برونکواسپاسم :
عدم مشاهده کامل تارهای صوتی هنگام لوله گذاری ،وارد کردن لوله با فشار و خشونت ممکن است منجر به ایجاد عوارض فوق گردد.
اقدامات:
قبل از اینتوباسیون بیمار، کاملاً حلق و دهان از ترشحات پاک شده و باتریهای لارنگوسکوپ نیز کاملا قوی و پر نور باشد.
۳-دیس ریتمی های قلبی:
مهمترین دیس ریتمی ،برادیکاردی به دلیل تحریک عصب واگ است.
اقدامات:
پیشگیری از عوارضی مانند افت فشارخون
۴-جایگذاری غلط لوله تراشه درمری:
احتمال جایگذاری غلط لوله تراشه و وارد شدن آن به مری در هنگام لوله گذاری همیشه وجود دارد.
اقدامات:
باید به محض وارد کردن لوله ،کاف آن را باد نموده سپس توسط آمبوبگ به بیمار چند تنفس دستی داد و ضمن دادن تنفس قله های ریه های بیمار باید از نظر وجود صداهای تنفسی سمع شود ودر صورت عدم وجود صدا ،ناحیه گزیفوئید از نظر ورود هوا به داخل معده باید مورد سمع قرار گیرد . در صورت جایگذاری غلط لوله تراشه فوراً اقدام به تصحیح محل آن نمود.
۵- وارد کردن بیش از حد لوله به تراشه :
ورود بیش از حد لوله تراشه به تراشه ی بیمار که ممکن است به داخل یکی از برونش ها(غالباًبرونش راست) هدایت شود در چنین وضعیتی با پر کردن کاف لوله تراشه ،برونش دیگر بسته شده و به علت عدم تهویه دچار آتلکتازی شود.
اقدامات:
. به منظور کنترل محل جایگزینی انتهای لوله تراشه گرفتن Ray Chest X بلافاصله بعد از اینتوباسیون ضروری است ، همچنین سمع دو طرفه ی صداهای ریه هر دو ساعت و یا بعد از دادن هر گونه تغییر پوزیشن به بیمار کمک کننده است.
۶-استفراغ و آسپیراسیون احتمالی:
هنگام اینتوباسیون از راه دهان ،در صورت تحریک رفلکس gag امکان بروز استفراغ و آسپیراسیون محتویات معده به داخل تراشه وجود دارد.
اقدامات:
درصورت موجود بودن زمان بهتر است قبل از اینتوباسیون برای بیمار NGT گذاشته شده و ترشحات معده تخلیه شود.
۷-هایپوکسی به دلیل تاخیر در عملیات:
اقدامات:
بهتر است قبل از اینتوباسیون بیمار به مدت یک تا دو دقیقه توسط اکسیژن ۱۰۰% هایپر اکسیژنه شود. در صورتی که به میزان قابل توجهی افت کرده و اختلال در علائم Sao۲اینتوبه کردن بیمار بیش از سی ثانیه طول بکشد و یا همودینامیک رخ دهد بایستی عملیات قطع شده و بیمار توسط آمبوبگ و ماسک با اکسیژن ۱۰۰% تهویه شود و سپس مجدداً اقدام به لوله گذاری گردد.
۸-ترومای راه هوایی فوقانی:
یکی از تروماهای شایع ،صدمه به دندنهای بیمار است و خونریزی و شکستگی تیغه بینی از عوارض لوله گذاری با فشار از راه بینی است.
اقدامات :
جهت پیشگیری از این صدمه باید دقت شود که هرگز از دندانهای بالای بیمار به عنوان اهرم جهت بالا کشیدن تیغه لارنگوسکوپ حین لوله گذاری استفاده نشود.
ب) عوارض اینتوبا سیون زمانی که لوله در محل خود قرار دارد:
۱- انسداد لوله تراشه:
به دلیل تجمع ترشحات غلیظ ،پلاک ناشی از ترشحات خشک شده ،خم شدن لوله وگاز گرفتن لوله به وسیله بیمار اتفاق افتاده و ممکن است باعث تهویه ناکافی شود.
اقدامات:
• به منظور پیشگیری از خمیدگی لوله تراشه،سر بیمار در وضعیت طبیعی قرار گرفته و از خم شدن گردن جلوگیری به عمل آید.
• لوله های ونتیلاتور باید توسط بالش حمایت شوند.
•به منظور پیشگیری از گاز گرفتگی، باید از Air way استفاده نمود
• برای پیشگیری از ایجاد فتق کاف لوله تراشه بر روی انتهای لوله ،از پر کردن بیش از حد کاف اجتناب کرد.
• جهت جلوگیری از تجمع ترشحات و تشکیل پلاک در داخل لوله تراشه،ساکشن دقیق و منظم امری ضروری است.
• برقراری رطوبت کافی راه های هوایی
• گزارش هر گونه اشکال در عبور دادن کاتتر ساکشن در لوله تراشه
• در صورت عدم موفقیت برای باز کردن راه هوایی ،تعویض لوله تراشه به موقع و طبق روتین
۲- نشت از کاف :
پر نشدن بالون پس از تزریق هوا ،توانائی بیمار به صحبت کردن بیمار بعد از پر شدن کاف و شنیده شدن نشت هوا درلارنکس در هنگام تنفس با فشار مثبت از علائم نشت کاف می باشد .
اقدامات:
برای جلوگیری از خطر آسپیراسیون ،باید بیمار مجدداً اینتوبه شود.
۳- آسیب راه های هوایی فوقانی:
به صورت زخم،نکروز و تنگی نای در اثر فشار زیاد کاف به دیواره تراشه،عفونت در اثر سایز نامناسب لوله تراشه و مدت طولانی اینتوباسیون اتفاق می افتد.
اقدامات:
• برای پیشگیری از زخم فشاری در کنار لب باید پوزیشن لوله در داخل دهان لااقل هر ۲۴ ساعت یک بار تغییر نماید و یک گاز تا شده بین لوله تراشه و گوشه لب ها قرار داد.
• دهانشویه رقیق به منظور جلوگیری از تجمع پاتوژن های دهان در راه هوایی ضروری است.
• برای پیشگیری از صدمات سایشی،حرکات سر به خصوص خم شدن به جلو و عقب باید با حداقل میزان انجام شود.
• استفاده از یک لوله تراشه با سایز مناسب.
• برای پیشگیری از صدمات گلوت ،بعداز گذشت ۱۰ روز از اینتوباسیون باید اقدام به گذاشتن لوله تراکستومی صورت گیرد.
• کنترل فشار کاف هر ۸ ساعت که نباید بیش از mmHg ۲۰-۱۵ باشد و هر یک ساعت بعد از ساکشن کامل دهان و حلق ،کاف لوله تراشه به مدت ۵ دقیقه خالی شود.
۴- آسیب به تراشه:
عوامل مؤثر در آسیب تراشه شامل عفونت،مدت زمان اینتوباسیون،سایز نامناسب لوله تراشه ،جایگذاری غلط لوله تراشه، سایز کاف، انعطاف پذیری، شکل و فشار داخل کاف و بالاخره هیپوتانسیون می باشد.
اقدامات :
به منظور به حداقل رساندن فشار کاف بر تراشه ،اقدامات مربوط به آسیب راه های هوایی کمک کننده است.
۵- خونریزی:
هموراژی از اطراف لوله و نبض دار شدن آن که دلیل بر آسیب یا پاره شدن شریان بی نام (Innominate )توسط انتهای لوله تراشه است.
اقدامات :
پوزیشن لوله را درست کرده و از لوله باریکتر و کوتاهتر استفاده کرده و در صورت بروز خونریزی سریعاًکاف را پر باد کرده و به پزشک اطلاع می دهیم. راه حل نهایی برای این مشکل ،جراحی است.
۶- عفونت :
با توجه به حذف مکانیسم های دفاعی راه هوایی فوقانی احتمال بروز عفونت افزایش می یابد.
اقدامات :
• ساکشن راههای هوایی با روش کاملاً استریل و هر بار با یک کاتتر تازه صورت گیرد.
• لوله ها و مخزن مرطوب کننده و بخور دستگاه ونتیلاتور هر ۲۴ ساعت تعویض گردد،آب جمع شده درلوله های ونتیلاتور تخلیه شده و مراقبت گردد تا به راه هوایی بیمار وارد نشود.
فیلم آموزش لوله گذاری تراشه
شما هم درباره این کالا پرسش ثبت کنید
امتیاز کاربران به: لوله تراشه سینامکس | Sinamax Tracheal Tube | (0 نفر )
هنوز امتیازی ثبت نشده است
شما هم میتوانید در مورد این کالا نظر دهید.